მას კარგი სახე ჰქონდა, ცხვირში რაღაც ხუჭუჭა, რომლის მიღწევაც შემეძლო.
(He had a good face to him, something chunky in his nose that I could get behind.)
Aimee Bender- ის "ფერი ოსტატი: მოთხრობები" წარმოგიდგენთ პერსონაჟს, რომელსაც აქვს მიმზიდველი სახე. აღწერილობა მიგვითითებს გარკვეულ სითბოზე და მის გარეგნობაში, განსაკუთრებით ფოკუსირებულია ცხვირის გამორჩეულ ფორმაზე, რაც მის სახეს ამატებს. ეს გულისხმობს მასზე გაცნობის გრძნობას, თითქოს მთხრობელი მიიპყრობს მის ფიზიკურ თვისებებს, რომლებიც ერთგვარ კავშირს იწვევს.
ეს დაკვირვება ხაზს უსვამს თემას, თუ როგორ შეიძლება ფიზიკურმა მახასიათებლებმა გავლენა მოახდინოს ადამიანების აღქმაზე. მთხრობელის დაფასება პროტაგონისტიის სახის მიმართ, კერძოდ, მისი "ჭკუის" ასპექტი, ასახავს სილამაზის უფრო ღრმა გაგებას, რომელიც გადალახავს ჩვეულებრივ სტანდარტებს. იგი მიგვითითებს, რომ მიმზიდველობა შეგიძლიათ ნახოთ უნიკალური თვისებებით, რაც აძლიერებს იმ აზრს, რომ ყველა ადამიანს აქვს აღფრთოვანებული თვისებები.
