ელენე და ბასტერი დაეშვნენ და დედასთან ერთად ლოცვა დაიწყეს, მაგრამ მე იქ უბრალოდ ვიდექი. ისე, როგორც მე დავინახე, მე ვიყავი ის, ვინც ყველას გვიხსნიდა, არა დედა და არა რაღაც მეურვე ანგელოზი.
(Helen and Buster got down and started praying with Mom, but I just stood there looking at them. The way I saw it, I was the one who'd saved us all, not Mom and not some guardian angel.)
Jeannette Walls– ის "ნახევრად გატეხილ ცხენებში", დაუცველობის მომენტი ვითარდება, რადგან ელენე და ბუსტერი დედას უერთდებიან ლოცვაში. ეს სცენა მიუთითებს მნიშვნელოვან თემას რწმენისა და ოჯახისადმი დამოკიდებულებისადმი რთულ პერიოდებში. ამასთან, მთხრობელი გამოხატავს განსხვავებულ პერსპექტივას, გრძნობს სააგენტოს გრძნობას და პასუხისმგებლობას მათი გადარჩენის მიმართ. ეს ქმნის განსხვავებას გარე რწმენასა და შინაგან დამაჯერებლობას შორის.
მთხრობელის რწმენა საკუთარ ქმედებებში, როგორც მათი უსაფრთხოების მიზეზი, ასახავს დამოუკიდებლობის ძლიერ გრძნობას. მიუხედავად იმისა, რომ ელენე და ბასტერი ლოცვას მიუბრუნდებათ, მთხრობელი დგას და ამტკიცებს, რომ საკუთარი ძალისხმევა, ვიდრე ღვთიური ჩარევა, გადამწყვეტი როლი ითამაშა უბედურების დაძლევაში. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს სიძლიერის სირთულეს და მრავალფეროვან გზებს, რომლებიც ინდივიდებს გაუმკლავდნენ კრიზისებს.