ეს პრაქტიკა მოგვიწოდებს რეგულარულად დავუპირისპირდეთ ჩვენს სიკვდილიანობას, რაც ხელს შეუწყობს უფრო ღრმა გაგებას, თუ რა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საკუთარი თავის კითხვით, თუ ჩვენ ვცხოვრობთ ავთენტურად და ვასრულებთ ჩვენს პოტენციალს, ჩვენ შეგვიძლია ვიპოვოთ მშვიდობისა და მიზნის გრძნობა ცხოვრების გაურკვევლობის ნავიგაციის დროს. საბოლოო ჯამში, ეს ანარეკლები საშუალებას გვაძლევს ვიცხოვროთ სრულად და მოვიზიდოთ ყოველი წამი განზრახვით და გონებით.