ციტატა ასახავს მუსიკასა და პერსონაჟს ფრენკი პრესტოს შორის ღრმა კავშირს, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ მუსიკას აქვს საკუთარი ცხოვრება, ემოციებთან და გამოცდილებასთან არის დაკავშირებული. იგი გადმოგვცემს მოსაზრებას, რომ სანამ მუსიკა ადამიანის გამოცდილების მნიშვნელოვანი ნაწილია, ის ასევე არის ის, რაც დროებით არის ნასესხები, რომელიც მუდმივად არ არის საკუთრებაში. ფრენკის ურთიერთობა მუსიკასთან ნიშნავს ღრმა გაცვლას; ის შთაგონებას იღებს მუსიკისგან, მაგრამ ამით ის ასევე ხელს უწყობს მის სიცოცხლის ძალას.
ეს პორტრეტი ხაზს უსვამს, რომ მუსიკა არის საერთო გამოცდილება, რომელიც გადალახავს ინდივიდუალურ მფლობელობას. ეს ნიშნავს თანამშრომლურ მოგზაურობას მხატვრებსა და მათ ხელოვნებას შორის, სადაც მუსიკის არსი ცხოვრობს მის შემქმნელთა მიღმა. ფრენკის სიუჟეტის საშუალებით, ავტორი, მიჩ ალბომი, ასახავს, თუ როგორ აკავშირებს მუსიკა სულებს, გვახსენებს, რომ სანამ ჩვენ შეგვიძლია ვისესხოთ მელოდიები და რიტმები, ჩვენ საბოლოოდ დავუბრუნებთ მათ გამდიდრებულ ჩვენი გამოცდილებით.