თუ გჯერათ, რომ ადამიანები იყენებენ მიზეზს ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მისაღწევად, თქვენ გაივლით ცხოვრებას დაბნეული და იმედგაცრუებული, რომ სხვებს, როგორც ჩანს, აქვთ ცუდი მსჯელობის უნარი.
(If you believe people use reason for the important decisions in life, you will go through life feeling confused and frustrated that others seem to have bad reasoning skills.)
სკოტ ადამსის წიგნში, "როგორ ჩავარდნა თითქმის ყველაფერში და მაინც მოიგო დიდი", ის იკვლევს იმ აზრს, რომ ბევრი ადამიანი არ ეყრდნობა ლოგიკურ მსჯელობას მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღებისას. იმის ნაცვლად, რომ გამოიყენონ მიზეზი, როგორც სახელმძღვანელო პრინციპი, ინდივიდები ხშირად აყალიბებენ არჩევანს ემოციებზე ან სხვა ირაციონალურ ფაქტორებზე. ამ გათიშვამ შეიძლება გამოიწვიოს დაბნეულობისა და იმედგაცრუების გრძნობა მათთვის, ვინც სხვებს რაციონალურად იფიქრებენ.
ადამსი ამტკიცებს, რომ თუ ადამიანი ვარაუდობს, რომ ლოგიკური დასაბუთება არის ადამიანის გადაწყვეტილების მიღების მთავარი მამოძრავებელი, მათ შეიძლება იბრძოლონ იმისთვის, რომ გაიგონ ის არჩევანი, რომელსაც სხვები აკეთებენ. ამ რწმენას შეუძლია შექმნას იმედგაცრუების გრძნობა, რადგან ბევრ ადამიანს, როგორც ჩანს, არ აქვს მსჯელობის უნარები, რომელსაც შეიძლება მოელით. ავტორი ვარაუდობს, რომ ამ განსხვავების ამოცნობამ შეიძლება ხელი შეუწყოს გარკვეული იმედგაცრუების შემსუბუქებას ინტერპერსონალურ ურთიერთქმედებებში.
