"შემდეგ ადამიანში, რომელსაც ზეცაში შეხვდებით", პერსონაჟი, სახელად ლორენი, ასახავს დაკრძალვის ბუნებაზე და მათ მნიშვნელობას. იგი მუზობს საკუთარი დაკრძალვის გარშემო არსებული საერთო ცნობისმოყვარეობის შესახებ: რამდენი ადამიანი დაესწრება და ვინ იქნება იქ გამოსამშვიდობებლად. ეს დაფიქრება უფრო ღრმა ჭეშმარიტებას ავლენს ცხოვრებისა და სიკვდილის შესახებ.
საბოლოო ჯამში, ლორენი ასკვნის, რომ დაკრძალვისთვის შეშფოთება ტრივიალურია. გარდაცვალების შემდეგ, ყურადღება გამახვილებულია გარდაცვლილიდან საცხოვრებლად, რაც ხაზს უსვამს იმას, რომ დაკრძალვა ემსახურება დარჩენილი პირების საჭიროებებს, ვიდრე იმ პირს, რომელიც გარდაიცვალა. ეს შეხედულება ხაზს უსვამს იმ აზრს, რომ ჩვენი ცხოვრება და ურთიერთობები უფრო მეტ წონას ატარებს, ვიდრე რიტუალები, რომლებიც პატივს სცემენ ჩვენს მეხსიერებას.