ეს ციტატა ასახელებს იმ აზრს, რომ დაბერებას უფრო მეტი სიბრძნე და ზრდა მოაქვს, ვიდრე უბრალოდ მცირდება. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ როგორც ხალხი მომწიფებულია, ისინი იძენენ ცოდნას და გამოცდილებას, რაც ამდიდრებს მათ ცხოვრებას. უფრო ახალგაზრდა ასაკში სტაგნაცია ხელს შეუშლის ინდივიდებს გააფართოვონ თავიანთი გაგება და პერსპექტივები. დაბერება არ უნდა განიხილებოდეს მხოლოდ როგორც უარყოფითი ასპექტი, რომელიც უკავშირდება სიკვდილიანობას; უფრო მეტიც, ეს არის პროცესი, რომელიც იწვევს უფრო ღრმა შეხედულებებს ცხოვრებისა და არსებობის შესახებ.
მორი ხაზს უსვამს ჩვენი სიკვდილიანობის აღიარების მნიშვნელობას, რადგან ამან შეიძლება გააძლიეროს ჩვენი მადლიერება სიცოცხლისთვის. იმის აღიარებით, რომ ცხოვრება სასრულია, ინდივიდებს შეუძლიათ შეეცადონ უფრო მნიშვნელოვნად იცხოვრონ და უფრო სრულად ისიამოვნონ თავიანთი დრო. ეს პერსპექტივა ხელს უწყობს აზროვნებას, რომელიც აფასებს სწავლისა და ზრდას მთელი ცხოვრების განმავლობაში, ვიდრე დაინახავს დაბერებას, როგორც რაღაცის შიში ან თავიდან აცილება.