ეს ძალიან მარტივია. როგორც იზრდება, უფრო მეტს სწავლობ. თუ 22 წლის ასაკში დარჩი, ყოველთვის ისეთივე უცოდინარი იქნები, როგორც 22 წლის ასაკში. დაბერება არ არის მხოლოდ გაფუჭება, იცით. ეს ზრდაა. უარყოფითად იმაზე მეტია, რომ თქვენ მოკვდებით, ის ასევე პოზიტიურია, რომ გესმით, რომ თქვენ მოკვდებით, და რომ ამის გამო უკეთეს ცხოვრებას ცხოვრობთ.
(It's very simple. As you grow, you learn more. If you stayed at 22, you'd always be as ignorant as you were at 22. Aging is not just decay, you know. It's growth. It's more than the negative that you're going to die, it's also the positive that you understand you're going to die, and that you live a better life because of it.)
ეს ციტატა ასახელებს იმ აზრს, რომ დაბერებას უფრო მეტი სიბრძნე და ზრდა მოაქვს, ვიდრე უბრალოდ მცირდება. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ როგორც ხალხი მომწიფებულია, ისინი იძენენ ცოდნას და გამოცდილებას, რაც ამდიდრებს მათ ცხოვრებას. უფრო ახალგაზრდა ასაკში სტაგნაცია ხელს შეუშლის ინდივიდებს გააფართოვონ თავიანთი გაგება და პერსპექტივები. დაბერება არ უნდა განიხილებოდეს მხოლოდ როგორც უარყოფითი ასპექტი, რომელიც უკავშირდება სიკვდილიანობას; უფრო მეტიც, ეს არის პროცესი, რომელიც იწვევს უფრო ღრმა შეხედულებებს ცხოვრებისა და არსებობის შესახებ.
მორი ხაზს უსვამს ჩვენი სიკვდილიანობის აღიარების მნიშვნელობას, რადგან ამან შეიძლება გააძლიეროს ჩვენი მადლიერება სიცოცხლისთვის. იმის აღიარებით, რომ ცხოვრება სასრულია, ინდივიდებს შეუძლიათ შეეცადონ უფრო მნიშვნელოვნად იცხოვრონ და უფრო სრულად ისიამოვნონ თავიანთი დრო. ეს პერსპექტივა ხელს უწყობს აზროვნებას, რომელიც აფასებს სწავლისა და ზრდას მთელი ცხოვრების განმავლობაში, ვიდრე დაინახავს დაბერებას, როგორც რაღაცის შიში ან თავიდან აცილება.