ეს იყო პირველად, როდესაც მას არ მინახავს უღიმღამო, პატარა თეთრი ჩურჩული, რომელიც ისე გამოიყურებოდა გარეთ, თითქოს ვიღაცამ მარილი შეირყა მის ლოყებსა და ნიკაპზე. როგორ შეიძლება მის წვერში ახალი ცხოვრება არსებობდეს, როდესაც ის ყველგან გადის?
(It was the first time I had seen him unshaven, the small white whiskers looking so out of place, as if someone had shaken salt neatly across his cheeks and chin. How could there be new life in his beard when it was draining everywhere else?)
Mitch Albom- ის წიგნში "სამშაბათს მორითთან ერთად", მთხრობელი განიცდის მომენტს, როდესაც პირველად მორის უღიმღამო ხედავს. ეს სანახავი, თეთრი ჩურჩულით მიმოფანტული მორის სახეზე, სიმბოლოა მის ჩვეულებრივ გარეგნობაზე, რაც მის სიცოცხლისუნარიანობასა და კეთილდღეობას გულისხმობს. მის ლოყებზე მარილის გამოსახულება იწვევს უგულებელყოფის ან გაუარესების განცდას, რაც მორიელის ჯანმრთელობის შემცირებას მიანიშნებს.
ამ ფიზიკური ცვლილების ფონზე, მთხრობელი დაარღვია მორის გარეგნულ გარეგნობასა და სიცოცხლის არსს შორის, რომელსაც იგი ჯერ კიდევ ფლობს. მიუხედავად იმისა, რომ წვერი ზრუნვის ნაკლებობას ნიშნავს, ის ასევე ბადებს კითხვებს იმ ცხოვრებისა და გამოცდილების შესახებ, რომელსაც მორი აგრძელებს განსახიერებას. ეს ორმაგობა ემსახურება სიცოცხლის სისუსტეების და დაბერების სირთულეებს, რაც ხაზს უსვამს მორის მდგრად სულს მისი ფიზიკური გამოწვევების მიუხედავად.