ამ შეხედულებისამებრ, ავტორი მიუთითებს, რომ მხოლოდ აკადემიურმა ცოდნამ შეიძლება არ შეძლოს ინდივიდებს ცხოვრების უფრო ღრმა გამოწვევებისთვის. ამის ნაცვლად, დაკვირვების, მოსმენის და ფოკუსის ფოკუსირების უნარი შეიძლება ღრმად იმოქმედოს პიროვნულ ზრდაზე და ურთიერთობებზე, საბოლოოდ ხელმძღვანელობს მას უფრო სრულყოფილი არსებობისკენ.