ჯორჯ მიულერის ციტატა ხაზს უსვამს საკუთარი თავის სტიუარდის, ვიდრე ჩვენი რესურსების მფლობელებს. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ კურთხევა და ნიშნავს, რომ ჩვენ უფლისგან ვიღებთ არ არის მხოლოდ ჩვენი პირადი სიამოვნებისთვის, არამედ უფრო მაღალი მიზნისთვისაა განკუთვნილი - ღმერთს უტარებს და ხელს უწყობს მის საქმიანობას. ჩვენი სიმდიდრე უნდა მიუახლოვდეს პასუხისმგებლობისა და განზრახულობის გრძნობას, ყურადღება გამახვილდეს იმაზე, თუ როგორ შეგვიძლია გამოვიყენოთ იგი უფრო დიდი სიკეთისთვის.
გზავნილი ხელს უწყობს ინდივიდებს, აისახონ მატერიალური საკუთრების ურთიერთობა და მათი პასუხისმგებლობა გონივრულად გამოიყენონ ისინი. იმის ნაცვლად, რომ ეგოისტური სურვილები გავითვალისწინოთ, ჩვენ მოგვიწოდეს, რომ ჩვენი რესურსები მივმართოთ ღვთიური პრინციპების შესრულების, ქველმოქმედების განვითარებისა და სხვების ამაღლებისკენ. ეს პერსპექტივა აყენებს ჩვენს ბუნებრივ მიდრეკილებებს, რომ შეინარჩუნონ სიმდიდრე პირადი სარგებლობისთვის და გვახსენებს უფრო ფართო სულიერ ჩარჩოს, რომელიც ხელმძღვანელობს ჩვენს ფინანსურ გადაწყვეტილებებს.