მიჩ ალბომის წიგნში "ფრენკი პრესტოს ჯადოსნური სტრიქონები", ავტორი იკვლევს მუსიკის ღრმა გავლენას ადამიანის გამოცდილებაზე. მუსიკა მოქმედებს როგორც უნივერსალური კონექტორი, გადალახოს ბარიერები და ემოციების კომუნიკაცია, რომელსაც სიტყვები ხშირად ვერ გამოხატავს. ეს იდეა ხაზს უსვამს, თუ რამდენად ღრმად არის გადახლართული მუსიკა ჩვენს სულებსა და ურთიერთობებთან, ადამიანებს შორის კავშირების გაყალბება ისე, როგორც ღრმა და არაეფექტური.

ალბომის მოთხრობა მიგვითითებს, რომ მუსიკა ემსახურება როგორც ძლიერი საშუალებები გრძნობების, ოცნებებისა და მოგონებების გამოხატვისთვის, რაც ასახავს, ​​თუ როგორ შეუძლია მას რეზონანსული ინდივიდუალური და კოლექტიური გამოცდილებით. ციტატა ასახავს რწმენას, რომ მუსიკის საშუალებით, ჩვენ შეგვიძლია გავუზიაროთ ჩვენი შინაგანი გრძნობები და დავამყაროთ ობლიგაციები სხვებთან, ხელი შეუწყოს გაგებასა და თანაგრძნობას ისეთ სამყაროში, სადაც სიტყვიერი კომუნიკაცია ზოგჯერ შეიძლება მოკლედ მოხვდეს.