იმავდროულად, ჩემი ძველი პროფესორი გაოგნებული იყო მის გარშემო დღის ნორმალურობის გამო. არ უნდა შეჩერდეს სამყარო? მათ არ იციან რა დამემართა?
(My old professor, meanwhile, was stunned by the normalcy of the day around him. Shouldn't the world stop? Don't they know what has happened to me?)
მიჩ ალბომის "სამშაბათს მორითთან ერთად" ასახავს პირადი დანაკლისის ღრმა გავლენას და იმ მწუხარე გაცნობიერებას, რომ ცხოვრება ჩვენს გარშემო გრძელდება, თუნდაც ღრმა მწუხარების მომენტებში. ავტორი აღწერს თავისი პროფესორის გაკვირვებას იმის შესახებ, თუ როგორ რჩება სამყარო მისი ტანჯვით დაუსაბუთებლად, რაც ხაზს უსვამს პირად ტრავმასა და საზოგადოებრივ გულგრილობას შორის მკაცრ განსხვავებას. ეს გათიშვა ხაზს უსვამს ინდივიდუალური გამოცდილების უნიკალურ ბუნებას კოლექტიურ რუტინაში.
ამ მონათხრობით, ალბომი ასახავს კავშირის, სიკვდილიანობის და ცხოვრების პროგრესირების გარდაუვალობას, მიუხედავად სხვისი ბრძოლებისა. პროფესორის გაოგნებული რეაქცია ემსახურება ადამიანის მდგომარეობის მძლავრ შეხსენებას, თანაგრძნობას აყენებს და მკითხველს აიძულებს გადააფასონ თავიანთი ურთიერთქმედება მსოფლიოსთან მწუხარების დროს. საბოლოო ჯამში, იგი ეჭვქვეშ აყენებს იმ გზებს, რომლებიც ჩვენ ვაღიარებთ და მხარს ვუჭერთ მათ, ვინც ჩვენს გარშემო იტანჯება.