ციტატა ასახავს იმ აზრს, რომ ხალხის უღიმღამო ქცევა ხშირად გამომდინარეობს დაუცველობისა და საფრთხის გრძნობებისგან. საზოგადოებაში, სადაც ინდივიდები გრძნობენ ეკონომიკური არასტაბილურობის ზეწოლას, თუნდაც სამუშაო ადგილების მქონე პირებმა შეიძლება იგრძნონ დაუცველი და შეშფოთებული პოზიციების დაკარგვის გამო. ამ მუდმივმა შიშმა შეიძლება გამოიწვიოს თვითნაკეთი მენტალიტეტი, სადაც ადამიანები პრიორიტეტულნი არიან პიროვნულ სარგებელს სხვისი თანაგრძნობის გამო.
განცხადება ასევე აკრიტიკებს ფართო კულტურულ კონტექსტს, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ სიმდიდრისკენ სწრაფვა ხდება დომინანტური ღირებულება, დაჩრდილავს უფრო ჰუმანური თვისებები. როდესაც პირები უფრო მეტად არიან განწყობილნი თავიანთი ფინანსური უსაფრთხოებით, მათ შეიძლება უგულებელყონ საზოგადოების და სიკეთის მნიშვნელობა, რითაც შიშისა და კონკურენციის შედეგად გამოწვეული საშუალო მნიშვნელობის ციკლი.