ავტორი ასახავს დაშორების ემოციურ გავლენას, მისი შედარებისას, ლითონის ობიექტის მაგნიტისგან თავის დაღწევის ფიზიკურ გამოცდილებასთან შედარებით. ეს ანალოგია გადმოსცემს ძლიერ კავშირს და კავშირს, რომელიც არსებობს ინდივიდებს შორის, ხაზს უსვამს განცალკევებასთან დაკავშირებულ ინტენსიურ გრძნობებს. ისევე, როგორც ობიექტი იგრძნობა გაძარცვის წინ, ადამიანი განიცდის მსგავს ემოციურ ბუჩქს, რაც აძლიერებს მშვიდობით თქმის მწუხარებას.
ფიზიკურ ემოციურობასთან შერწყმა, ციტატა იძენს განცალკევების ვისცერალურ ტკივილს, ქსოვილის გადმოცემას. ეს მეტაფორა ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ არის დაშორება არა მხოლოდ გონებრივი ან ემოციური მოვლენა, არამედ ღრმად იგრძნობა ფიზიკური გამოცდილება. ეს ემსახურება მკითხველს შეახსენოს ადამიანის კავშირების ღრმა ბუნების და ტკივილის შესახებ, რომელიც თან ახლავს მათ დაშლას.