მოთხრობის თხრობას აქვს უზარმაზარი ძალა, რომელსაც შეუძლია მოსაზრებების ჩამოყალიბება და ემოციების გაღვივება. ლიტერატურისა და კინოს კონტექსტში, დამაჯერებელ ამბავს შეუძლია აუდიტორიის ინფორმირება სხვადასხვა რეალობის შესახებ და მათი პერსპექტივების გამოწვევა. ეს იდეა ხაზგასმულია ჟან სასონის წიგნში, "პრინცესა: საუდის არაბეთში ფარდის მიღმა ცხოვრების ნამდვილი ისტორია", რომელიც ავლენს საუდის არაბეთში ქალების მკაცრ რეალობას და შინაგან ცხოვრებას, ასახავს მკვეთრ კონტრასტებს მათ საჯარო და კერძო სამყაროს შორის.
ნარატივი ემსახურება როგორც ცვლილებების მძლავრ ძრავას, რომელიც მკითხველს შესთავაზებს ნახოს მისი პერსონაჟების ბრძოლა და გამძლეობა. სასონის ნამუშევარი არა მხოლოდ ართობს, არამედ ასწავლის, ხაზს უსვამს თავისუფლებისა და ჩაგვრის საკითხებს, რაც ღრმად ეხმიანება მკითხველს და ხელს უწყობს თანაგრძნობას. მოთხრობის საშუალებით მნიშვნელოვანი სოციალური საკითხები იძენს თვალსაჩინოებას, რაც აჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია ხელოვნებას აღძრას ცნობიერება და გააღვივოს ვნებები საზოგადოებაში.