ცისფერმა კაცმა ხელი მოიხვია. მისი თქმით, სამართლიანობა არ მართავს ცხოვრებას და სიკვდილს. ეს რომ მოხდეს, არცერთი კარგი ადამიანი არ მოკვდებოდა ახალგაზრდა.
(The Blue Man held out his hand. Fairness, he said, does not govern life and death. If it did, no good person would ever die young.)
მიჩ ალბომში "ხუთი ადამიანი, რომელსაც ზეცაში ხვდებით", ცისფერი ადამიანი გამოხატავს ღრმა ჭეშმარიტებას ცხოვრების არაპროგნოზირებადობის შესახებ. იგი ამტკიცებს, რომ სამართლიანობა არ არის საბოლოო პრინციპი, რომელიც არეგულირებს ჩვენს არსებობას, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე ეხება ინდივიდების სიკვდილიანობას. ეს განცხადება აყენებს მოსაზრებას, რომ კეთილმა საქციელმა უნდა უზრუნველყოს გრძელი სიცოცხლის გარანტია, ხაზს უსვამს იმას, რომ ბედი ხშირად მოქმედებს სამართლიანობის ან სამართლიანობის გაგების მიღმა.
ეს ინსაითი ემსახურება როგორც მწუხარე შეხსენებას, რომ ცხოვრება თანდაყოლილი რთული და არ არის ჩარჩო დამსახურებისა და ჯილდოს მარტივი განტოლებით. ცისფერი ადამიანის სიტყვები მიგვითითებს, რომ ტანჯვა და დანაკარგი არის უნივერსალური გამოცდილება, რომელიც არ ახდენს დისკრიმინაციას ადამიანის ხასიათისა და ზნეობის საფუძველზე. საბოლოო ჯამში, ალბომის თხრობა იწვევს მკითხველს, რომ აისახოს ცხოვრებისა და სიკვდილის უფრო ღრმა მნიშვნელობებზე, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ჩვენს მოგზაურობებში უფრო მეტია, ვიდრე უბრალო სამართლიანობა.