დონალდ მილერის წიგნში, "ლურჯი, როგორც ჯაზი", ის იკვლევს იმ რთულ რწმენას, რომ ცხოვრება მხოლოდ ინდივიდუალური გამოცდილებისა და სურვილების გარშემო ტრიალებს. ეს მოსაზრება, რომ ადამიანის ცხოვრება არის თხრობა, რომელიც მხოლოდ საკუთარ თავზეა ორიენტირებული, შეიძლება გამოიწვიოს იზოლაციის გრძნობა და შეაფასოს ადამიანის გამოცდილების ურთიერთკავშირი.
მილერი ვარაუდობს, რომ ფართო პერსპექტივის მიღწევამ შეიძლება გაამდიდროს ცხოვრების გაგება. იმის აღიარებით, რომ ცხოვრება არ ეხება მხოლოდ პირად მოთხრობებს, ინდივიდებს შეუძლიათ ხელი შეუწყონ სხვებთან უფრო ღრმა კავშირებს და დააფასონ საერთო ისტორიები, რომლებიც გვაკავშირებს, რაც იწვევს უფრო სრულყოფილ არსებობას.