ცხოვრებაში ერთადერთი გონივრული მიზანი არის მაქსიმალური ცხოვრებისეული გამოცდილების მაქსიმალური გამოცდილება, რომელსაც ეწოდება ბედნიერება. ეს შეიძლება ეგოისტურად ჟღერდეს, მაგრამ ასე არ არის. მხოლოდ სოციოპათს ან ჰერმიტს შეუძლია ბედნიერების პოვნა ექსტრემალური ეგოიზმის საშუალებით. ნორმალურ ადამიანს სჭირდება სხვების კარგად მოპყრობა, რათა ისარგებლოს ცხოვრებით.
(The only reasonable goal in life is maximizing your total lifetime experience of something called happiness. That might sound selfish, but it's not. Only a sociopath or a hermit can find happiness through extreme selfishness. A normal person needs to treat others well in order to enjoy life.)
თავის წიგნში "როგორ ჩავარდეს თითქმის ყველაფერზე და მაინც მოიგო დიდი", სკოტ ადამსი ირწმუნება, რომ ცხოვრებაში მთავარი მიზანი უნდა იყოს ჩვენი საერთო ბედნიერების მაქსიმალურად გაზრდა. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს იმას, რომ ბედნიერების გატარება აუცილებელია, მაგრამ ეს არ უნდა იყოს სხვის ხარჯზე. ბედნიერება, რომელიც გამომდინარეობს მხოლოდ ეგოისტური მოქმედებებისაგან, არ არის მდგრადი, რადგან ეს ხშირად იწვევს იზოლაციას და უკმაყოფილებას.
ადამსი ხაზს უსვამს სოციალური კავშირების მნიშვნელობას და სხვების პოზიტიურ მოპყრობას, როგორც სრულყოფილი ცხოვრების ფუნდამენტურ კომპონენტებს. ჭეშმარიტი ბედნიერება ერწყმის ჩვენს ურთიერთობებსა და ურთიერთქმედებებს, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ სხვებზე ზრუნვა და მათი ცხოვრების დადებითად წვლილი, ჩვენ ასევე ვაძლევთ ჩვენს ბედნიერებას.
