სკოლის დამთავრების შემდეგ განვლილმა წლებმა გამამძაფრა მე, რომელიც სრულიად განსხვავდებოდა იმ კურსდამთავრებულისგან, რომელმაც იმ დღეს დატოვა კამპუსი და გაემართა ნიუ-იორკში, მზად იყო მსოფლიოს შესთავაზოს თავისი ნიჭი. სამყარო, აღმოვაჩინე. სულაც არ იყო დაინტერესებული.
(The years after graduation hardened me into someone quite different from the strutting graduate who left campus that day headed for New York city, ready to offer the world his talent. The world, I discovered. was not all that interested.)
ციტატა ასახავს ავტორის ტრანსფორმაციას ნიუ - იორკში დამთავრებისა და გადასვლის შემდეგ. თავდაპირველად თავდაჯერებითა და ამბიციებით სავსე, იგი მალევე შეექმნა ცხოვრების უხეში რეალობას და მიხვდა, რომ სამყარო არ იყო ისეთივე მიმზიდველი მისი ნიჭით, როგორც მას იმედი ჰქონდა. ამ გამოცდილებამ მნიშვნელოვანი ცვლილება მოახდინა მის პერსპექტივაში, შეცვალა იგი იდეალისტური კურსდამთავრებულიდან უფრო გამკვრივებულ ინდივიდში.
ეს რეალიზაცია ხაზს უსვამს პიროვნულ ზრდის საერთო თემას და ზრდასრულ ასაკში შესვლისას ბევრ გამოწვევებს. ახალგაზრდულ ოპტიმიზმსა და ცხოვრების რეალობას შორის განსხვავება წარმოადგენს მწუხარე შეხსენებას, რომ წარმატება ხშირად მოითხოვს გამძლეობას და ადაპტირებას გულგრილობის ან სირთულის ფონზე.