ყველა ადამიანის ცხოვრებაში არსებობს ორი მოთხრობა: საკუთარი გამოცდილების რეალობა და სხვების მიერ წარმოქმნილი აღქმა. პირველი ამბავი არის ცხოვრების ინტიმური მოგზაურობა, ნამდვილი ემოციებითა და მოვლენებით, რომლებიც განსაზღვრავს ვინ ვართ. ეს თხრობა მოიცავს ჩვენს ბრძოლებს, სიხარულს და ზრდას, რაც ღრმა კავშირს ქმნის ჩვენს ნამდვილ თავთან.
მეორე ამბავი ჩამოყალიბებულია გარე შეხედულებებით, რაც გავლენას ახდენს საზოგადოებრივი მოლოდინებითა და მოსაზრებებით. ეს ასახავს, თუ როგორ განმარტავენ სხვები ჩვენს მოქმედებებსა და არჩევანს, ხშირად განსხვავდებიან ჩვენი ავთენტური თავისგან. ეს ორმაგობა ხაზს უსვამს თვითმყოფადობის სირთულეს, ხაზს უსვამს იმას, რომ საკუთარი თავის გაგება გულისხმობს როგორც პირადი ჭეშმარიტებისა და გარე აღქმის ნავიგაციას.