პასაჟში ხაზს უსვამს იურიდიული ენის სირთულეს, მიგვითითებს იმაზე, რომ იგი ხშირად მიუწვდომელია ფართო საზოგადოებისთვის, რომელთა გაგებაც პირველ რიგში იურისტებით შემოიფარგლება. ავტორი გამოთქვამს შეშფოთებას, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სასჯელის კოდექსები ემსახურება მათ მიზანს, მათ შეიძლება გაართულონ, ვიდრე გაამარტივონ კანონების გაგება.
ამის საპირისპიროდ, ავტორი გთავაზობთ უფრო მარტივი მორალური სახელმძღვანელო მითითებების გამოყენებას, ათი მცნების განახლებული ვერსიის მსგავსად, რაც შეიძლება გახდეს ეთიკური ქცევის ეფექტური ჩარჩო. ეს მიდგომა ხაზს უსვამს, რომ პირდაპირი პრინციპები შეიძლება უფრო მომგებიანი იყოს ყოველდღიური ქცევის სახელმძღვანელოდ, ვიდრე რთული იურიდიული ჟარგონი.