ციტატა იკვლევს სიყვარულის ღრმა ძალას, რაც იმაზე მიგვითითებს, რომ ჭეშმარიტმა სიყვარულით შეიძლება გადალახოს ცხოვრებაში ნებისმიერი ბარიერი. მაბელ ჰაბარდმა, რომელიც პატარა ასაკიდან ყრუ იყო, მის მეუღლეს ალექსანდრე ბელს ფორტეპიანოზე გადასცა, იმ იმედით, რომ მის მუსიკას შეეძლო მის გულს მიაღწია და დუმილი გადალახა. ეს მოქმედება სიმბოლოა მისი ღრმა კავშირის სურვილს, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ცდილობს სიყვარული გაყოფის ხიდს, თუნდაც ხმისა და მუსიკის საშუალებით. მათი ურთიერთობა ასახავს კავშირს, რომელიც შენარჩუნებულია ფიზიკური გამოწვევების მიუხედავად.
წლის შემდეგ, როდესაც ბელი თავის გარდაცვალებას იწვა, როლები შეიცვალა; მაბელმა ვოკალიზაცია მოახდინა მისთვის საჩივრის გამო, რომ იგი დარჩა, სანამ ის ხელმოწერილი ენით დაუკავშირდა, რაც ასახავს მათ ურთიერთდახმარებას. ეს მწუხარე მომენტი აჩვენებს მუდმივი სიყვარულის თემას, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ იპოვნეს ორივე პარტნიორმა გრძნობების გამოხატვის გზები, თუნდაც საბოლოო განცალკევების წინაშე. მათი ამბავი არის აღთქმა სიყვარულის უნარის გადალახვა სირთულეებზე, მათ ერთმანეთთან დაკავშირება როგორც სალაპარაკო, ისე უსიტყვო საშუალებებით.