რაც ხალხს ახსოვს წარსულის შესახებ, მათი თქმით, სავარაუდოდ, გააფუჭებს მომავლის განსჯას. ”ჩვენ ხშირად გადაწყვეტთ, რომ შედეგი უკიდურესად ნაკლებად სავარაუდოა ან შეუძლებელია, რადგან ჩვენ ვერ წარმოვიდგენთ მოვლენების რაიმე ჯაჭვს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ეს. დეფექტი, ხშირად, ჩვენს წარმოსახვაშია.”
(What people remember about the past, they suggested, is likely to warp their judgment of the future. "We often decide that an outcome is extremely unlikely or impossible, because we are unable to imagine any chain of events that could cause it to occur. The defect, often, is in our imagination."¶ The)
ავტორები ამტკიცებენ, რომ პირთა წარსულის აღქმა შეიძლება მნიშვნელოვნად ამახინჯოს მათი უნარი განსჯის პოტენციური მომავალი მოვლენების შესახებ. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ ჩვენი მოგონებები და გამოცდილება აყალიბებს ჩვენს რწმენას, თუ რა არის შესაძლებელი ან შეუძლებელი, რაც იწვევს მომავალი შედეგების ცუდი შეფასებების მიღწევას.
ისინი ხაზს უსვამენ, რომ როდესაც ადამიანი გაურკვევლობის წინაშე დგას, ისინი ხშირად იბრძვიან სხვადასხვა სცენარების განსახილველად, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს კონკრეტული შედეგი. წარმოსახვის ამ შეზღუდვამ შეიძლება გამოიწვიოს მათ გარკვეული შედეგების მიღება, როგორც ნაკლებად სავარაუდო ან თუნდაც შეუძლებელი, რამაც შეიძლება შეაფერხოს მათი გადაწყვეტილების მიღების პროცესები.