რატომ არ ვგრძნობდი ამას ადრე? ჩურჩულებდა. იმის გამო, რომ ჩვენ ჩვენს ნაწიბურებს უფრო მეტს ვიცავთ, ვიდრე ჩვენი განკურნება, თქვა ლორენმა. ჩვენ შეგვიძლია გავიხსენოთ ზუსტი დღე, რაც ჩვენ დაშავებულა, მაგრამ ვინ ახსოვს ჭრილობის გაქრობის დღეს?
(Why didn't I feel this before? she whispered. Because we embrace our scars more than our healing, Lorraine said. We can recall the exact day we got hurt, but who remembers the day the wound was gone?)
მიჩ ალბომის "შემდეგი ადამიანი, რომელსაც ზეცაში შეხვდებით", პერსონაჟები ასახავს ტკივილისა და განკურნების ბუნებას. ერთი პერსონაჟი გამოხატავს დაბნეულობას მისი ახლად გრძნობების გამო, კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს, თუ რატომ არ აღიარა ისინი ადრე. საუბარი ცხადყოფს, რომ ადამიანები ხშირად უფრო მეტად იკავებენ თავიანთ ნაწიბურებსა და წარსულ დაზიანებებს, ვიდრე ახსოვთ სამკურნალო და გამოჯანმრთელების მომენტები. ლორენის შეხედულებისამებრ ხაზს უსვამს ადამიანის საერთო ტენდენციას, რომ ფოკუსირება მოახდინოს მტკივნეულ გამოცდილებაზე, ვიდრე პოზიტიური გარდაქმნები. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ სანამ ჩვენ...