თქვენ ადამიანები ყოველთვის იკეტავთ ერთმანეთს. უჯრედები. დუნგონები. თქვენი ყველაზე ადრეული ციხე იყო კანალიზაცია, სადაც მამაკაცები საკუთარ ნარჩენებში იჭერდნენ. არცერთ სხვა არსებას არ აქვს ეს ამპარტავნება-საკუთარი თავის შეზღუდვა. წარმოიდგინეთ, რომ ფრინველი სხვა ფრინველის დაპატიმრებას? ცხენი ცხენს ციხეში? როგორც გამოხატვის თავისუფალი ფორმა, ამას ვერასდროს გავიგებ.
(You humans are always locking each other away. Cells. Dungeons. Some of your earliest jails were sewers, where men sloshed in their own waste. No other creature has this arrogance-to confine its own. Could you imagine a bird imprisoning another bird? A horse jailing a horse? As a free form of expression, I will never understand it.)
ციტატა ასახავს ადამიანის ტენდენციას ერთმანეთის შეზღუდვის ტენდენციაზე, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ ვქმნით სხვადასხვა ფორმებს, ციხეებიდან ნაკლებად ოფიციალურ პატიმრობამდე. ავტორი მიუთითებს, რომ ეს პრაქტიკა ცალსახად ადამიანურია, რადგან არცერთი სხვა არსება არ შემოიფარგლება საკუთარი სახის ამგვარად. იგი ხაზს უსვამს ირონიასა და ამპარტავებას ამ საქციელში, შეადარებს მას, თუ როგორ თანაარსებობენ ცხოველები თავისუფლად, ერთმანეთის დაპატიმრების აუცილებლობის გარეშე.
ეს პერსპექტივა მკითხველს იწვევს ეჭვქვეშ, რომ ეჭვქვეშ დააყენონ ჩვენი საზოგადოებრივი სტრუქტურების მორალი და შედეგები. ავტორის გაკვირვება ცხადყოფს ღრმა შეხედულებას თავისუფლების ბუნების და ადამიანის ქცევაში არსებული წინააღმდეგობების შესახებ, ასახავს ჭეშმარიტი თავისუფლების ღირებულებას, ვიდრე მაკონტროლებელი იმპულსები, რომლებიც იწვევს ადამიანის მიერ წარმოქმნილ ციხეებს.