İsmail Zaki Lamah, Saf Şiir'e bayılırken din sevgisi Sadiq gibi dua etmek, yedi yaşında oruç tutmak Tanrı'nın algısını büyük bir biçimde durdurmaz, büyüklüğüne sınırlandırmaz Öğretmen, öğretmen onu daraltana ve teslim etmesini ve itaat etmesini emredene kadar sorar.
(Ismail Zaki Lamah, the love of religion as you adore pure poetry Praying like Sadiq, fasting at the age of seven It does not stop the perception of God in a great form, not limits to its greatness The teacher asks until the teacher narrows him and orders him to hand over and obey)
İsmail Zaki Lamah, saf şiir tutkusuna benzeyen dine derin bir bağlılık somutlaştırır. Uygulamaları, sadiq gibi dua ve genç yaştan oruç tutmayı içeren bir taahhüt gösteren inancına derin ve manevi bir yaklaşımı yansıtır. Bu özveri, sadece rutini aşan samimi bir Tanrı algısını vurgular.
Ona uyması ve göndermesi için baskılanan öğretmeni tarafından getirilen kısıtlamalara rağmen, Lamah'ın İlahi Olan ile bağlantısı sarsılmamıştır. Manevi özlem ve dış otorite arasındaki bu gerilim, Naguib Mahfouz'un "Qashtamar" çalışmasında, inanç ve kişisel özgürlüğün karmaşıklığını araştıran anlatının merkezinde yer alır.