Hepimiz ölümleri dillerimizle tanıyoruz. Kalplerimize gelince, onu zamanında bir yere atar.
(We all recognize death with our tongues. As for our hearts, it throws it into a place in time.)
Naguib Mahfouz, "Qashtamar" kitabında, ölümün doğası ve bunu nasıl kabul ettiğimiz üzerine derin bir yansıma sunar. Alıntı, ölüm hakkında sık sık yüzeysel bir şekilde konuşurken, daha derin duygusal tepkilerimizin daha karmaşık olduğunu vurgulamaktadır. Kalplerimiz ölümü zamanında belirli anlara bağlayarak sadece kelimelerin ötesinde katmanlı bir anlayış ortaya çıkarır.
Bu içgörü, insan deneyiminin ikilikini göstermektedir; Mortaliteyi rahatça tartışabiliriz, ancak duygularımız onu önemli anılar ve duygularla ilişkilendirir. Mahfouz’un bakış açısı, okuyucuları ölüm ağırlığını ve hayatımızı daha derin, genellikle konuşulmamış şekillerde nasıl şekillendirdiğini düşünmeye davet ediyor.