Ve bence cevap, gerçekte çok zayıf hayvanlar olduğumuz. Ve dengelerin kendi bedenlerimizin içinde ne kadar zayıf olduğumuzu, Dünya'da kalışımızın ne kadar kısa olduğunu ve ne kadar kolay sona erdiğini hatırlatmaktan hoşlanmıyoruz.
(And I think the answer is that we are, in reality, terribly frail animals. And we don't like to be reminded of how frail we are-how delicate the balances are inside our own bodies, how short our stay on Earth, and how easily it is ended.)
Michael Crichton'un "Küre" kitabından alıntı, insanların doğal kırılganlığını vurgulamaktadır. Bu, ilerlemelerimize ve güç algılarımıza rağmen, temelde kırılgan yaratıklar olduğumuzu düşündürmektedir. Vücudumuzdaki hassas iç dengelerden bahsedilmesi, ölüm oranımızın ve yaşamın kendisinin güvencesizliğinin bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder.
Crichton, bu kırılganlığın tanınmasının, sınırlı süremizin gerçekliği ve ani kayıp potansiyelimizle yüzleştiği için birçok kişi için rahatsız olduğunu belirtiyor. Bu yansıma, varoluşun geçici doğası için daha derin bir takdir uyandırır ve sık sık kabul ettiğimiz yaşamın karmaşıklıklarının daha iyi anlaşılmasını teşvik eder.