Ve her şeyde, yumruklarımı gökyüzüne sallama, yumruklarımı gökyüzüne kadar sallama hissi, çünkü birisi çok erken, çok güzel, dünyanın çok değerli veya bazen de hiç değerlendiği zaman yaptığımız şey budur - yumruklarımızı büyük, güzel, kayıtsız gökyüzünde sallıyoruz ve öfke doğru ve güçlü ve büyüktür. Salladım ve salladım ve hepsini elbiseye koydum.
(And in it all, the sensation of shaking my fists at the sky, shaking my fists high up to the sky, because that is what we do when someone dies too early, too beautiful, too undervalued by the world, or sometimes just at all -- we shake our fists at the big, beautiful, indifferent sky, and the anger is righteous and strong and helpless and huge. I shook and I shook, and I put all of it into the dress.)
Alıntı, sevilen biri çok erken kaybolduğunda ortaya çıkan derin keder ve öfkeyi yansıtır. Gökyüzünde yumruk atma eylemi, yaşam ve ölümün haksızlığına güçlü ve içgüdüsel bir tepkiyi sembolize eder. Bu trajedi karşısında çaresizlik duygusu uyandıran, canlı ve aziz olan birinin kaybıyla karşı karşıya kaldığında kayıtsız bir evrene karşı derin bir hayal kırıklığı ifadesidir.
Dahası, bu duygusal kargaşayı bir elbiseye koymaktan bahsedilmesi, ağrıyı işlemek için yaratıcı bir çıkışı temsil eder. Sanat ve ifadenin üzüntüyle yüzleşmek ve kaybettiklerimizi onurlandırmak için nasıl hizmet edebileceğini vurgular. Elbise, bu tür yürek burkucu deneyimlere eşlik eden öfke, sevgi ve güzellik duygularını somutlaştıran yas için bir gemi haline gelir.
