Laurie Notaro'nun "Modelde Farklı Bakış: Yaklaşan Utanç ve Tefiz'in Destansı Masalları" adlı kitabında, yazar, birçok kadının güvensizliklerini artırabilecek sert aydınlatma nedeniyle takma odalarında karşılaştığı rahatsızlığı yansıtıyor. Temel perakende ortamların, kadınların bu tür deneyimlerden kaynaklanan ezici yetersizlik duygularından kaçmalarına izin vermek için bir 'nezaket yanardağı' içermesi gerektiği fikrini canlı bir şekilde ifade ediyor. Bu esprili ama dokunaklı öneri, alışverişin genellikle kadınları ele geçirdiği duygusal ücretli kıyafetleri vurgular.
Notaro'nun yorumu hem perakende ortamların bir eleştirisi hem de kadınların beden imajı konusunda hissettikleri toplumsal baskıların kabulü olarak hizmet eder. Abartılı bir çözümü savunarak, bu baskıların saçmalıklarının altını çizerken, benzer şekilde oturan odalarda mücadele eden kadınlar arasında bir dostluk duygusu geliştirir. Alışveriş deneyimine ilişkin bu fikir, benlik imajı ve çağdaş toplumda kadınlara verilen beklentiler hakkında daha geniş bir konuşma göstermektedir.