Mutfaktan dönen Betty, bir kez daha kendini halıya oturmuştu. Ne kadar çekici, Robert Childan tekrar düşündü. İnce gövde. Rakamları çok üstün; Şişman değil, soğanlı değil. Sütyen veya kuşak gerekmez. Özlemimi gizlemeliyim; Her ne pahasına olursa olsun. Ve yine de şimdi ve sonra ona bir bakış atmasına izin verdi. Cildinin, saçlarının ve gözlerinin güzel koyu renkleri. Onlara kıyasla yarı pişmişiz. Tamamen bitmeden önce fırından izin verildi. Eski Aborijin efsanesi; Gerçek, orada.
(Betty, having returned from the kitchen, had once more seated herself on the carpet. How attractive, Robert Childan thought again. The slender body. Their figures are so superior; not fat, not bulbous. No bra or girdle needed. I must conceal my longing; that at all costs. And yet now and then he let himself steal a glance at her. Lovely dark colors of her skin, hair, and eyes. We are half-baked compared to them. Allowed out of the kiln before we were fully done. The old aboriginal myth; the truth, there.)
Bu pasajda Robert Childan, Betty'ye görünüşü ve fiziği ile büyülenen hayranlıkla gözlemliyor. İnce formunu özellikle çekici bulur ve özgürlük ve güzellik duygusu ile ilişkilendirdiği sütyen veya kuşaklar gibi geleneksel kısıtlamaların olmadığını not eder. Ona olan arzusuna rağmen, duygularını bastırmak için mücadele eder, ona kıyasla daha düşük hissettirir. Childan, daha derin bir yetersizlik duygusunu yansıtan görünüşleri arasındaki kontrasttan etkilenir.
Childan'ın düşünceleri, kendisinin ve akranlarının kusurlu, bitmemiş seramiklere benzediğine inanırken, Betty ve türü tam ve mükemmel görünüyor. Bu karşılaştırma, bazı güzellik ve varoluş ideallerine değer veren kültürel bir bağlamdan kaynaklanan kıskançlığını ve özlemini vurgular. "Eski Aborijin Efsanesi" nden bahsedilmesi, kimlik ve öz-değer hakkındaki daha derin gerçeklerle bir bağlantı önerir, Childan'ın arzu ve toplumsal beklentiler arasındaki iç çatışmasını aydınlatır.