Bismillah Al Rahman Al Rahim, yanıtladı. Tanrı adına, en zarif, en merhametli. Harvath ifadeyi biliyordu. Kur'an'daki her bölüm, dokuzuncu hariç, onunla başladı. Ash-hadu ve laa ilaaha illallah, devam etti. Wa Ash-Hadu Anna Muhammadan Rasulullah. Allah'tan başka bir Tanrı olmadığına tanıklık ediyorum. Ve Muhammed'in Allah'ın Elçisi olduğuna tanık oluyorum.
(Bismillah al rahman al Rahim, he replied. In the name of God, most Gracious, most Compassionate. Harvath knew the phrase. Every chapter in the Quran, except for the ninth, began with it. Ash-hadu an laa ilaaha illallah, he continued. Wa ash-hadu anna Muhammadan rasulullah. I bear witness that there is no god except Allah. And I bear witness that Muhammad is the messenger of Allah.)
Hikayede, Harvath karakteri "Bismillah Al Rahman Al Rahim" ifadesini hatırlar, bu da "Tanrı adına, en zarif, en şefkatli" anlamına gelir. Bu ifade, Kur'an'daki birçok bölüme bir giriş olarak hizmet eder, bu da önemini ve karakterin İslami ifadelere aşina olduğunu gösterir. Tanrı'nın niteliklerinin bir saygısı ve tanınması tonu belirler.
Devam eden Harvath, İslami İnanç Bildirgesi'ni okuyor: "Ash-hadu ve laa ilaaha illallah, wa ash-hadu Anna Muhammadan Rasulullah." Bu, Allah'ın birliğine ve Muhammed'in peygamberliğine dair ifadesine dönüşür. İslam'daki temel inançların altını çiziyor ve Harvath'ın bu derin ifadelerle bağlantısını ortaya koyuyor, anlatıdaki inanç ve kimlik temalarını vurguluyor.