Jeannette Walls'un "Cam Kalesi" anısına, olumlu düşüncelerin genellikle yaygın olumsuzluktan bunalmış olduğu çalkantılı bir iç mücadeleyi anlatıyor. Bu düşünce ikiliği, onun yetiştirilmesinin kaosunu ve onun zihinsel durumu üzerindeki etkisini yansıtır. Kargaların görüntüleri, çevresini yutup bir önsöz atmosferi yarattıkları için bu olumsuz duyguların ağırlığını vurgular.

Bu metafor, müdahaleci olumsuz düşüncelerin ne olabileceğini gösterir, onları beklenmedik bir şekilde inen karanlık bir buluta benzeterek, herhangi bir ışığı veya umudu gölgede bırakır. Duvarların bu zihinsel kargaşa tasviri, çocukluğunda karşılaştığı zorluklara rağmen esneklik ve hayatta kalma yolculuğu boyunca yankılanan bir tema olan iyimserlik ve umutsuzluk arasındaki devam eden savaşı vurgulamaya hizmet ediyor.