Ama biz her zaman kiliseye gitmiyoruz -insanlar hakkında hatırlamak sadece orada gerçekleşmez. Dünyada böyle davranıyorsunuz, kimse bakmadığında, gerçekten önemli olduğu yerde -
(But we don't always go to church -EmilyCaring about people doesn't just take place there. It's how you act out in the world, when no one is looking, where it really counts -Dad)
Luanne Rice tarafından "O Oluyormuş gibi" kitabında karakterler, başkalarına bakmanın geleneksel dini uygulamaların ötesine uzandığı fikrini araştırıyor. Emily'nin alıntısı, kiliseye gitmenin sevgi ve şefkat ifade etmenin tek yolu olmadığını vurgular. İnsanlar için gerçek bir endişenin, kimse izlemese bile günlük eylemlerde ve etkileşimlerde tezahür ettiğini göstermektedir.
Dahası, babanın yansıması günlük yaşamlarımızda bütünlük ve nezaketin öneminin altını çiziyor. Gerçek ahlaki karakterin dünyadaki davranışlarımız yoluyla gösterildiğini ve başkalarına bakmanın sadece ritüeller veya törenlerden ziyade eylemlerimiz tarafından şekillenen bir bağlılık olduğu fikrini güçlendirdiğini vurgulamaktadır.