Luanne Rice tarafından "O Oluyormuş gibi" kitabında karakterler, başkalarına bakmanın geleneksel dini uygulamaların ötesine uzandığı fikrini araştırıyor. Emily'nin alıntısı, kiliseye gitmenin sevgi ve şefkat ifade etmenin tek yolu olmadığını vurgular. İnsanlar için gerçek bir endişenin, kimse izlemese bile günlük eylemlerde ve etkileşimlerde tezahür ettiğini göstermektedir.
Dahası, babanın yansıması günlük yaşamlarımızda bütünlük ve nezaketin öneminin altını çiziyor. Gerçek ahlaki karakterin dünyadaki davranışlarımız yoluyla gösterildiğini ve başkalarına bakmanın sadece ritüeller veya törenlerden ziyade eylemlerimiz tarafından şekillenen bir bağlılık olduğu fikrini güçlendirdiğini vurgulamaktadır.