ürpertici bir sahnede, Maripat, bir kedinin acımasız saldırısının korkunç ardından, uzuvlar dağınık ve cansız olarak keşfeder. Sıkıntılarını ifade ederek kedileri, mew-kır ve meyan kökü için çağırıyor. Bu arada Augusta, yatağının dibinde tehditkar bir şekilde görünen, kan ıslatılmış ve sırıtan, saldırmaya hazır olan kedisi Tiny ile korkunç bir karşılaşmayı anlatıyor.

Bu korkunç an, yerli bir evcil hayvanın kabus ve şiddet ve şiddet arasındaki keskin kontrastı gösteren kabus bir yaratığa dönüşümünü yakalar. Kan ve vahşetin görüntüleri, bir korku duygusu uyandırır ve anlatımda arsanın gerginliğini derinleştiren çok önemli bir nokta haline getirir.