İnsan vücudunun doğasını biliyordu: yüzde 97 su olduğunu. Damarları, tıpkı gelgit kolları gibi tuzlu su içeriyordu. Ayda bir kez, hamilelikten çok önce, vücudunuzun döngüsü, okyanusların gelgitlerinde ayın hareketini yineledi.
(He knew the nature of the human body: that it was 97 percent water. That its veins contained salt water, just like the tidal tributaries. That once a month, well before pregnancy, the cycle of your body echoed the movement of the Moon in the tides of the oceans)
Luanne Rice'ın "Son Öpücüğü" nde yazar, insan vücudu ve doğa arasındaki derin bağlantıyı araştırıyor. Kahraman, insan fiziğinin büyük ölçüde sudan oluştuğunu anlıyor ve okyanuslarda ve nehirlerde bulunan tuzlu suyuna bir benzetme çiziyor. Bu gerçekleşme, insanların etraflarındaki doğal dünya ile olan içsel bağlarını vurgular.
Anlatı, kadın bedeninin ritmini ay fazlarıyla karşılaştırarak insan varlığının döngüsel doğasını daha da göstermektedir. Ayın okyanus gelgitlerini etkilediği gibi, aynı zamanda kadınların biyolojik döngüleriyle de bağlantı kurar ve insan yaşamı ile doğanın kozmik ritimleri arasındaki sürekliliği vurgular.