Dünya ilerliyor. Evet, dedim, ilerleme, ama güneşin etrafında dönüyor.
(The world advances. Yes, I said, progress, but circling around the sun.)
"Melankolik fahişelerimin anılarında" Gabriel García Márquez, ilerlemenin doğasını yansıtır, dünya ilerlerken, bunu güneşin yörüngesinde olduğu gibi döngüsel bir şekilde yapar. Bu metafor, ilerlemenin her zaman doğrusal iyileştirmelere yol açmadığı fikrini vurgulamaktadır; Bunun yerine, zaman içinde ilerlemesine rağmen tanıdık temalara ve deneyimlere geri dönen bir yolculuğa benzeyebilir.
Bu perspektif, okuyucuları yaşamın gelişmelerinin karmaşıklıklarını düşünmeye davet ederek büyüme ve tekrar arasındaki etkileşimi vurgulamaktadır. García Márquez, arayışlarımızın ve arzularımızın gelişebileceğini ima eder, ancak genellikle kalıcı kalıplara dayanırlar, değişimin zamansızlıkla bir arada bulunduğu insan varlığının paradoksunu ortaya çıkarır.