Bu yıl ne yaparsanız yapın veya önümüzdeki yüzlerde sonsuza dek öleceksin.
(No matter what you do this year or in the next hundred, you will be dead forever.)
Gabriel García Márquez'in "Melankolik fahişelerimin Anıları" nda, dokunaklı bir alıntı hayatın geçici doğasına yansır. Vurgu, ölümün kaçınılmazlığı üzerinedir, eylemlerimizden veya başarılarımızdan bağımsız olarak Dünya'daki zamanımızın sınırlı olduğunu düşündürmektedir. Bu keskin hatırlatma, nasıl yaşamayı seçtiğimiz ve geride bırakmayı umduğumuz konusunda daha derin bir tefekkür teşvik ediyor.
İfade, bireyleri ölümleriyle yüzleşmeye ve zamanlarından en iyi şekilde yararlanmaya teşvik ediyor. Yüzeysel kaygılara göre anlamlı deneyimlere ve ilişkilere öncelik vermek için bir çağrı görevi görür. Nihayetinde, okuyucuları kendi yaşamları üzerinde düşünmeye ve hayatın geçişi karşısında gerçekten neyin önemli olduğunu düşünmeye zorlar.