"Fasulye Ağaçları" nda, Estevan'ın eylemleri masumiyet ve deneyimin bir karışımını ortaya koyuyor. Gömleğini çıkardığında ve teknede rahatladığında, o anda güveni ve konforu çarpıcıdır, ancak anlatıcının daha derin duygularıyla çatışırlar. Estevan'ın Maya mirası, geçmişinin karmaşıklığıyla tezat oluşturan bir güvenlik açığı sergileyerek fizikselliği ile vurgulanır. Çalkantılı deneyimlerine rağmen bu tür kaygısız davranışlarda şımartabilmesi dokunaklı.
Anlatıcı duygularıyla boğuşur, tarihinin ağırlığını tanırken Estevan ile derin bir bağlantı alar. Basit geri yatma eylemi, masumiyet ve karşılaştığı zorluklar arasındaki yan yana durmayı vurgulayarak bir kalp kırıklığı duygusu uyandırır. Estevan'ın bu günlük anlara katılma yeteneği, bireyler içindeki katmanların bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder ve anlatıcıyı kendi duygularını ve onu anlamasını ister.