İnsanın bugün verimli olması, saati doldurmak için yaptığı her şey? Tatmin etmez. Sadece daha fazlasını yapmak için aç yapıyor. İnsan varlığına sahip olmak istiyor. Ama kimsenin zaman sahibi değil. Hayatı ölçerken, onu yaşamıyorsunuz.
(Everything man does today to be efficient, to fill the hour? It does not satisfy. It only makes him hungry to do more. Man wants to own his existence. But no one owns time. When you are measuring life, you are not living it.)
Mitch Albom'un "Zamanın Bekçisi" kitabından alıntı, insanın yaşamdaki verimliliği ölçme ve artırma çabalarının boşunalığını vurguluyor. Sürekli üretkenlik arayışına rağmen, bireyler sıklıkla bu tür çabaların kendilerini tatminsiz hissetmelerine ve daha fazlasını istemelerine neden olduğunu fark ederler. Başarıya duyulan bu açlık, gerçekten önemli olan şeyi gölgede bırakabilir: Anı yaşamak.
Albom, zamanı kontrol etme ve sahip olma arzusunun insan deneyiminin temel bir yönü olduğunu öne sürüyor. Ancak gerçek şu ki, zaman ele geçirilemez ve sahip olunamaz. İnsanlar hayatlarını programlar ve görevler aracılığıyla ölçmeye odaklandıklarında, varoluşun özünü, yani tam anlamıyla anı yaşama deneyimini kaçırma riskiyle karşı karşıya kalırlar.