Epictetus, İlahi Olan'dan alınan kutsamalar için minnettarlığı tanıymanın ve ifade etmenin önemini vurgular. Hem özel hayatımızda hem de halka açık bir şekilde ilahiler ve övgü yoluyla tanrıyı onurlandırmaya uygun olduğunu öne sürüyor. İlahi lehinin bu kabulü, hayatlarımızdaki iyiliğin bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder ve bir takdir duygusu geliştirir.
Epictetus, ilahiler söyleme ve nimetleri anlatma uygulamasını teşvik ederek, bu tür eylemlerin akıl ve görev duygumuzla uyumlu olduğunu ima eder. Bu zihniyet sadece daha derin bir manevi bağlantıyı teşvik etmekle kalmaz, aynı zamanda şükran ve saygıyla yaşayan bir hayata ilham verir, bu da yaşam hakkındaki genel doyum ve perspektifimizi artırabilir.