Epictetus'un çalışmalarında, verimliliğin doğası ve iç büyümenin değeri hakkında derin bir ders göstermektedir. Koyunları bireylerle karşılaştırır, sadece koyun çim tüketimini çobanlarına sergilemedikçe, insanların çabalarını veya başarılarını dışa doğru gösterme ihtiyacını hissetmemeleri gerektiğini öne sürer. Vurgu, dış validasyon yerine sessiz ve içsel büyüme ve yansıma süreci üzerindedir.
Bu metafor, yün ve süt gibi gerçek sonuçların içsel olarak sindirim deneyimlerini ve bilgiden kaynaklandığını vurgulamaktadır. Bireyleri, başkalarından başarıları hakkında onay almak yerine, kişisel gelişim ve tatmin edici bir hayata katkıda bulunan erdemlerin geliştirilmesine odaklanmaya teşvik eder.