Halüsinasyonlar yeterince kötü. Ama bir süre sonra ölü büyükannenizin bacağınızı dişlerinde bir bıçakla süründüğünü görmek gibi şeylerle başa çıkmayı öğreniyorsunuz. Çoğu asit fancier bu tür şeyleri idare edebilir. Ama kimse bu diğer yolculuğu halledemez-1.98 $ 'lık herhangi bir ucubenin sirk-circus'a girebileceği ve aniden Las Vegas şehir merkezinde Tanrı'nın büyüklüğünün büyüklüğünde görünmesi, kafasına gelen her şeyi ulaştırması olasılığı. Hayır, burası psychedelic ilaçlar için iyi bir kasaba değil.
(Hallucinations are bad enough. But after awhile you learn to cope with things like seeing your dead grandmother crawling up your leg with a knife in her teeth. Most acid fanciers can handle this sort of thing. But nobody can handle that other trip-the possibility that any freak with $1.98 can walk into the Circus-Circus and suddenly appear in the sky over downtown Las Vegas twelve times the size of God, howling anything that comes into his head. No, this is not a good town for psychedelic drugs.)
"Las Vegas'ta korku ve nefret" de Hunter S. Thompson, halüsinasyon deneyimlerinin kaosunu araştırıyor. İnsanlar, korkunç senaryolarda tanıdık figürleri görmek gibi rahatsız edici vizyonlara uyum sağlayabilse de, bu tür deneyimlerin öngörülemezliğinin zor olduğunu kabul ediyor. Tuhaflığın bu kabulü, psychedelics'e şımartanlar arasında yaygındır, ancak yine de Las Vegas kadar vahşi bir şehirde kontrolü kaybetme korkusuyla karşı karşıya kalırlar.
Thompson, uyuşturucu kullanımına daha karanlık bir tarafı vurgular, burada herkes sadece az miktarda parayla ve doğru zihniyetle kargaşaya neden olabilir. Çevrelerini önemli ölçüde değiştiren bir kişinin imajı, bu kadar öngörülemeyen bir ortamda psychedelic deneyimlerle gelen potansiyel tehlikeleri vurgulamaya hizmet eder. Nihayetinde, Las Vegas'ın bu tür maceralar için güvenli bir sığınak olmadığını öne sürüyor.
