Yeryüzündeki yaşamın genişliği hakkında bir konuşmada Cleo, insanların, hayvanların ve bitkilerin bolluğunu yansıtıyor, bu çeşitliliğe rağmen yalnızlığın insanları nasıl etkileyebileceğini düşünüyor. Yaşayan varlıkların bu kadar zengin bir goblen arasında yalnızlığın var olduğu hayal kırıklığını ifade ediyor.

Cleo, yalnızlık konusundaki bakış açısını daha da paylaşıyor, bunun gerçek bir varlık olmadığını değil, algıda bir değişiklik ile kaldırılabilecek bir gölge gibi geçici bir duygu olduğunu öne sürüyor. Ona göre, gerçeği anlamak, ışığın karanlığı nasıl ortadan kaldırdığı gibi, bu üzüntüyü hafifletebilir.