Morrie'nin Morrie'nin aforizmalarını ilk olarak Boston Globe'ya gönderen sevgili bir arkadaşımdan bahsetti. Altmışlı yılların başından beri Brandeis'deydiler. Şimdi Stein sağır oluyordu. Koppel iki adamı bir gün birlikte hayal etti, biri konuşamadı, diğeri duyamadı. Bu nasıl olurdu? El ele tutacak, dedi Morrie. Ve aramızda geçen çok fazla aşk olacak. Ted, otuz beş yıllık dostluk yaşadık. Bunu hissetmek için konuşmaya veya işitmeye ihtiyacınız yok.
(He mentioned a dear friend Morrie had, Maurie Stein, who had first sent Morrie's aphorisms to the Boston Globe. They had been together at Brandeis since the early sixties. Now Stein was going deaf. Koppel imagined the two men together one day, one unable to speak, the other unable to hear. What would that be like?We will hold hands, Morrie said. And there'll be a lot of love passing between us. Ted, we've had thirty-five years of friendship. You don't need speech or hearing to feel that.)
Mitch Albom, altmışlı yıllarda Brandeis Üniversitesi'ndeki günlerinden beri yakın bir bağ paylaşan Morrie ve Maurie Stein arasındaki kalıcı dostluğu yansıtıyor. Stein sağırlıkla karşı karşıya kalırken, Albom, birinin konuşamayacağı ve diğerinin duyamayacağı dokunaklı bir an öngörüyor. Bu düşünce, bağlantılarının daha derin bir şekilde anlaşılmasına yol açar. Morrie, sözlü iletişim eksikliğine rağmen, birbirlerine olan duygularının hala güçlü olacağını güvence altına alır. Dostluklarının özü kelimeleri aşar, sevginin sessizce var olacak kadar güçlü olduğunu kanıtlar.
