Gerçekten şaşkın görünüyordu. Bana hayran mısın? Evet, grevely dedi. Hepimiz pişman olduğumuz şeyleri yapıyoruz-bu insan olmanın bir parçası. Ve bazen, bence, ahlaki kalite yaptığımız işte çok fazla değil, daha sonra ne yaptığımız hakkında söylediklerimizde kendini gösteriyor ...
(He seemed genuinely astonished. You admire me?Yes, she said gravely. All of us do things we regret--that's part of being human. And sometimes, I think, moral quality reveals itself not so much in what we do, but in what we later say about what we have done....)
Geçit, iki karakter arasında bir sürpriz ve yansıma anı yakalar. Bir karakter, bir savunmasızlık ve bağlantı anını vurgulayarak diğeri tarafından hayran kalmaya şaşkınlık ifade eder. Bu hayranlık, herkesin karşılaştığı hatalar ve pişmanlıklar da dahil olmak üzere ortak insan deneyimlerinin bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder.
Yanıt, pişmanlığın insan varlığının evrensel bir yönü olduğunu vurgular. Karakter, gerçek ahlaki kalitenin sadece eylemlerle değil, aynı zamanda bu eylemlerin kabulü ve takip eden kelimelerle de gösterildiğini göstermektedir. Bu fikir, dürüstlük, hesap verebilirlik ve diyalogun geçmiş kararlarımızla ilgili önemi hakkında daha derin bir tefekkür davet ediyor.