Sıradan olmak istemedim, mırıldandım. Annem baktı. Ne sıradan, Charley? Biliyor musun. Unuttuğunuz biri. Diğer odadan çocukların ciyakları geldi. Bayan Thelma çenesini sese çevirdi. Gülümsedi, beni unutmaktan alıkoyan da bu.
(I didn't want to be ordinary, I mumbled.My mother looked up. What ordinary, Charley?You know. Someone you forget.From the other room came the squeals of children. Miss Thelma turned her chin to the sound. She smiled,That's what keeps me from being forgotten.)
Mitch Albom'un "Bir Gün Daha" kitabında, kahraman, insanların kolayca unuttuğu sıradan bir yaşamdan kaçınma arzusunu ifade ediyor. Bu duygu, sözlerinin arkasındaki anlamı anlamaya çalışan anneleriyle yankılanır. Konuşma, göz ardı edilmesine yol açabileceği için önem ve sıradan olma korkusunu vurgular.
Çocuklar yakınlarda oynarken, başka bir karakter olan Bayan Thelma, canlı enerjilerinin kimlik ve amaç duygusuna nasıl katkıda bulunduğunu yansıtır. Gülümsemesi, unutulma korkusuna karşı rahatlatıcı bir düşünceyi temsil eden kalıcı anılar yaratmada ilişkilerin ve ilişkilerin önemini gösterir.
