Jeannette Walls tarafından "Cam Kalesi" nde, anlatıcının annesi çocuğunun ayrılması hakkındaki duygularını ifade ettiğinde dokunaklı bir an ortaya çıkar. Üzüntüsünün kızını kaçırmaktan değil, kendi kıskançlık duygusundan kaynaklandığını itiraf ediyor. Kızı New York'taki heyecan verici bir maceraya başlarken anne şu anki hayatında hapsolmuş hissediyor. Bu, ailesel ilişkilerin karmaşıklıklarını ve koşullarının ötesinde var olan özlemleri vurgular.
Bu alıntı, ebeveyn-çocuk dinamiğinde özlem ve adalet temalarını kapsayan daha derin bir duygusal gerçeği yansıtır. Annenin yerine getirilmemiş hayallerinin ve hissettiği pişmanlığın altını çizerek acı tatlı bir gerginlik yaratıyor. Duygu, özlemlerin gerçeklerle çarpıştığı ve onu birçok okuyucu ile yankılanan dokunaklı bir an haline getirdiği evrensel bir mücadeleyi yakalar.