Asla gerçek benliğimi vermem. Yüzlerce tarafım var ve önce bir tarafa, sonra diğerine dönüyorum. Derin bir oyun oynuyorum. Elimde çok sayıda güçlü kart var. İki arkadaşım dışında hiçbir zaman kendim olamadım.
(I never give my real self. I have a hundred sides, and I turn first one way and then the other. I am playing a deep game. I have a number of strong cards up my sleeve. I have never been myself, excepting to two friends.)
Bu alıntı, insan kimliğinin çok yönlü doğasına dair derin bir anlayışı ortaya koyuyor. Bu, bireylerin çeşitli sosyal durumlarda sıklıkla farklı maskeler taktığını ve aynı anda yalnızca kendilerinin bir kısmını açığa çıkardığını öne sürüyor. Derin bir oyun oynama ve gerçek duyguları veya öz kimliği gizleme fikri, kırılganlık, kendini koruma ve karmaşıklık temalarını öne çıkarır. Konuşmacı, yalnızca iki arkadaşın gerçek benliğini gerçekten tanıdığını itiraf ettiğinden, bu aynı zamanda güven ve yakınlığa da işaret ediyor. Böyle bir iç gözlem bizi taktığımız maskeleri ve gerçek doğamızı ortaya çıkarmada gerçek bağlantıların önemini düşünmeye teşvik eder.
