Bugün yapıyoruz. Diğer günlerde gördüğünüz veya okuduğunuz kadar korkunç savaşlarımız var. Onlar hakkında yapabileceğimiz bir şey yok, bu yüzden onlara bakmıyoruz. Onları görmezden geliyoruz. Sonsuzluğu bugün hayvanat bahçesinde bugün hoş anlara bakarak geçiriyoruz. Bu güzel bir an değil mi? "" Evet.
(Today we do. On other days we have wars as horrible as any you've ever seen or read about. There isn't anything we can do about them, so we simply don't look at them. We ignore them. We spend eternity looking at pleasant moments-like today at the zoo. Isn't this a nice moment?""Yes.)
Kurt Vonnegut Jr., neşeli deneyimler ve savaşın sert gerçekleri arasındaki kontrastı yansıtır. Hayvanat bahçesinde bir gün gibi olumlu anları takdir etmeye çalışırken, dünyanın bize sıklıkla görmezden gelmeyi seçtiğimiz vahşet sunduğunu öne sürüyor. Hoş deneyimlere bu seçici odaklanma, bizi çevreleyen acı verici gerçeklerden kaçmamızı sağlar.
Vonnegut'un içgörü, rahatsız edici gerçeklerle yüzleşmenin zorluğunu vurgulayarak insanın acılarını göz ardı etme eğilimini ortaya koyuyor. İdeal anları severek geçici bir sığınak yaratırız, ancak bu kaçınma, çevremizdeki dünyada meydana gelen acılara karşı sorumluluğumuz hakkında soruları gündeme getirir.